انتظار

دلائل وجوب و ضرورت و اهمیت انتظار چیست؟

دلائل وجوب و اهمیت و ضرورت "انتظار فرج" بسیار فراوان است ، که در این مختصر به چند مورد آن اشاره می‌شود:

۱)- حضرت امام صادق (عليه السلام) در حدیثی مى‌فرمايند:
«... مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ اَصْحابِ اْلقائِم (عليه السلام) فَلْيَنْتَظِرْ وَلْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحاسِنِ اْلاَخْلاقِ ، وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ. فَإِنْ ماتَ وَ قامَ اْلقائِمُ بَعْدَهُ ، كانَ لَهُ منَ اْلاَجْر مثْلُ اَجْر مَنْ اَدْرَكَهُ ، فَجدُّوا وَانْتَظِروُا هَنيئاً لَكُمْ أَيّتُهَا اْلعصابَةُ اْلمَرْحُومَةُ».
«هر كس كه دوست دارد از ياران قائم (عليه السلام) باشد ، بايد منتظر باشد و به ورع و پرهیزگاری و اخلاقیات نیکو عمل نماید و در عین حال منتظر باشد ؛ پس اگر بمیرد و قائم (علیه السلام) بعد از او قیام کند ، برای او پاداش کسی که آنحضرت را درک کند ، خواهد بود. پس جدیت و کوشش کنید و منتظر باشید ؛ ای گروه رحمت شده [این فضائل و برکات] گوارایتان باشد.
منبع:
الغیبة ، شیخ نعمانی: صفحه ٢٠٠.

۲)- نعمانى به سند خود از ابوبصير روايت کرده كه روزى امام صادق (عليه السلام) خطاب به اصحاب خود فرمود:
«اَلا اُخْبِركُمْ بِما لايَقْبَلُ اللَّه عَزّ وَ جلّ ، مِنَ اْلِعبادِ عَمَلاً إِلاّ بِهِ؟ فَقُلْتُ: بلى.
فَقالَ: شَهادَةُ أَنْ لا اِلهَ اِلاّ اللَّه ، و َأَنّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ ، وَاْلاِقْرارُ بِما اَمَرَ اللَّه ، وَاْلوِلايَةُ لَنا ، وَالْبَرائَةُ مِنْ اَعْدائِنا - يَعنِى اْلاَئِمَّة خاصَّةً - وَالتَّسْلِيمُ لَهُمْ ، وَاْلوَرَعُ ، وَاْلاِجْتِهاد وَالطُّمَأْنِينَةُ ، وَاْلاِنْتِظارُ لِلْقائِمِ (عليه السلام)... »
«... آيا شما را خبر ندهم به چيزى كه خداوند عزّ و جلّ هيچ عملى را جز بوسيلۀ آن از بندگان قبول نمى‌كند؟!
گفتم: آرى.
فرمود: گواهى دادن به اينكه هيچكس شايستۀ پرستش ، جز خداوند نيست و اينكه محمّد (صلى الله عليه و آله) بنده و فرستادۀ اوست ، و اقرار كردن به آنچه خداوند به آن امر فرموده ، و ولايت ما و بيزارى از دشمنان ما - اهل بيت (علیهم السلام) - و تسليم شدن در برابر دستورات آنان و پرهيزگارى و اجتهاد [كوشش در عمل و عبادت] و صبر و انتظار براى آمدن قائم (عليه السلام) ...».

همانطور كه ملاحظه مى‌شود ، انتظار حضرت مهدى موعود (عليه السلام) از مواردى شمرده شده كه اعمال بندگان بدون آن پذيرفته نمى‌شود.

۳)- شيخ صدوق به سند خود از جناب عبدالعظيم حسنى روايت مى‌كند كه گفت: بر مولاى خود امام جواد (عليه السلام) وارد شدم و مى‌خواستم از ايشان در بارۀ قائم (علیه السلام) سؤال كنم كه آيا قائم مهدى (عليه السلام) است يا كسى غير اوست؟!
پس آنحضرت ، خود شروع به سخن گفتن كرده و بمن فرمودند:
«يا اَبا اْلقاسِم! اِنّ اْلقائمَ (عليه السلام) مِنّا هُوَ اْلمَهْديّ الَذِّي يَجِب أَنْ يَنْتَظِرَ فِي غَيبَتِهِ، وَيُطاع فِي ظُهُورِهِ، وَهُوَ الثّالث مِنْ وُلْدِی ...»
«اى ابوالقاسم! بدرستیكه قائم ما همان مهدی (علیه السلام) است ؛ همانکه انتظار كشيدن او در زمان غيبتش و اطاعتش وقتى كه ظهور فرمود واجب است ، و او سومين [نسل] از فرزندان من است ...

۴)- امام جواد (عليه السلام) فرمودند:
... اَفضَلُ اَعْمالِ شيعَتنا اِنْتِظار اْلفَرج ...
«برترين اعمال شيعيان ما انتظار فرج [مهدى (عليه السلام)] است.
منبع:
کمال الدین: جلد ٢ ، صفحه ٣٧٧.

۵) از امام صادق (عليه السلام) در روايت ديگرى در فضيلت منتظران چنين آمده است:
«... يا اَبابَصير! طُوبى لِشيعَةِ قائِمِنا (عليه السلام) اَلمُنتظِرين لِظهُورِهِ فِي غَيبَتِهِ ، وَاْلمُطيعِينَ لَهُ فِي ظُهوُرِهِ ، اُولئِك اُولِياءُ اللَّهِ اَلذّين لاخَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون».
«اى ابابصير! خوشا بحال شيعيان قائم ما ، كسانى كه در غيبتش منتظِر ظهور او هستند ، و در حال ظهورش نيز فرمانبردار او هستند. آنان اولياى خدا هستند كه نه ترسى بر آنهاست و نه اندوهگين مى‌شوند.
منبع:
کمال الدین و تمام النعمة: جلد ٢ ، صفحه ٣۵٧.

۶)- شیخ صدوق از امام صادق (عليه السلام) روايت كرده كه آنحضرت بعد از معرفى فرزندش امام موسى بن جعفر (عليهما السلام) و اينكه امام مهدى (عليه السلام) كه كامل كنندۀ دوازده امام است ، از صلب اوست ، فرمودند:
«... اَلمُنْتَظِر لِلثّانِى عَشَر مِنْهُمْ كَالشّاهِرِ سَيْفَهُ بَيْنَ يَدَيْ رَسوُلِ اللَّهِ (صلى الله عليه و آله) يَذُبُّ عَنْهُ ...».
«كسى كه منتظر دوازدهمين آنان باشد ، مانند كسى است كه شمشيرش را از غلاف بيرون كشيده و پيش روى رسول خدا (صلى الله عليه و آله) از آنحضرت دفاع مى‌نمايد».
منبع:
کمال الدین و تمام النعمة: جلد ۲ ، صفحه ۳۳۵.

نکته مهم:
خواندن دو کتاب غیبت نعمانی و کمال الدین و تمام النعمة شیخ صدوق را بجهت ضرورت کسب برخی معارف نسبت به مولایمان حضرت امام زمان (صلواة الله علیه) را به کلیه محبین حضرت بقیة الله الأعظم (عجل الله فرجه) مؤکداً توصیه می‌کنم چرا که ندانستن برخی از مطالب در مورد آنحضرت ، خطرات بزرگی را ممکن است برای دین ما ایجاد نماید.

با چه اعمالی می توان جزو اصحاب حضرت بقية الله ، امام زمان (صلواة الله عليه) قرار گرفت؟
روایات فراوانی را در پاسخ این سؤال می‌توان مطرح کرد ، از جمله روایت نورانی زیر:
۱)- ابْنُ عُقْدَةَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ یُوسُفَ عَنِ ابْنِ مِهْرَانَ عَنِ ابْنِ الْبَطَائِنِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ وُهَیْبِ بْنِ حَفْصٍ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام): أَنَّهُ قَالَ ذَاتَ یَوْمٍ أَ لَا أُخْبِرُکُمْ بِمَا لَا یَقْبَلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِهِ فَقُلْتُ بَلَی فَقَالَ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ الْإِقْرَارُ بِمَا أَمَرَ اللَّهُ وَ الْوَلَایَةُ لَنَا وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ أَعْدَائِنَا یَعْنِی أئمة [الْأَئِمَّةَ] خَاصَّةً وَ التَّسْلِیمُ لَهُمْ وَ الْوَرَعُ وَ الِاجْتِهَادُ وَ الطُّمَأْنِینَةُ وَ الِانْتِظَارُ لِلْقَائِمِ ثُمَّ قَالَ إِنَّ لَنَا دَوْلَةً یَجِی ءُ اللَّهُ بِهَا إِذَا شَاءَ ثُمَّ قَالَ مَنْ سُرَّ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ کَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَکَهُ فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِیئاً لَکُمْ أَیَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَةُ.

ابوبصير (رحمة الله عليه) گوید: روزی امام صادق (علیه السلام) فرمود: می‌خواهید شما را به آنچیزیکه الله جز با آن عملی را از بندگان قبول نمی‌کند ، خبر دهم؟
گفتم: بله.
آنحضرت فرمودند: شهادت به لا إله إلا الله
و
اینکه همانا محمد (صلی الله علیه و آله) بنده و رسول اوست
و
اقرار به آنچه الله به آن أمر نموده است
و
ولایت و دوستی ما اهلبیت
و
برائت از دشمنانِ ما اهلبیت
و
تسلیم بودن بما
و
وَرَع و پرهیزکاری
و
تلاش و کوشش در عبادت و عمل
و
طمأنینه [آرامش و وقار]
و
انتظار قیام کنندۀ ما
سپس فرمود: همانا ما دولتی داریم که هر موقعی الله بخواهد ، می‌آید.
سپس فرمود: هر کس مسرور می‌شود و دوست دارد که از اصحاب قائم (عليه السلام) باشد ، باید:
منتظر باشد
و
در حالیکه منتظر است ، به ورع و محاسن اخلاق عمل نماید.
پس
اگر چنین کسی از دنیا رفت و قائم (علیه السلام) بعد از او قيام نمود ، برای او أجر کسی که قائم (عليه السلام) را درک نموده است؛، خواهد بود ؛ پس جدیت کنید و منتظر باشید ، [این برکات] گوارای شما باد ای گروه مورد رحمت واقع شده.
منبع:
الغيبة ، شیخ نعمانی.

یادآوری:
بیائیم با انتظار و عمل به محاسن اخلاق [اخلاقیات نیک] ، خود را در زمرۀ اصحاب بقیة الله (عَجَّلَ الله فرجه) قرار دهیم. إن شاء الله

چه اعمالی برای درک حضرت بقية اللَّه (عليه السلام) توصیه شده است؟
کسی که دوست دارد از اصحاب و یاران امام زمان (عجّل الله فرجه‌) باشد ، چه کند؟
۱)- ابی حمزه عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ: قال رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله): طُوبَی لِمَنْ أَدْرَکَ قَائِمَ أَهْلِ بَیْتِی وَ هُوَ یَأْتَمُّ بِهِ فِی غَیْبَتِهِ قَبْلَ قِیَامِهِ وَ یَتَوَلَّی أَوْلِیَاءَهُ وَ یُعَادِی أَعْدَاءَهُ ذَاکَ مِنْ رُفَقَائِی وَ ذَوِی مَوَدَّتِی وَ أَکْرَمِ أُمَّتِی عَلَیَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ.
حضرت امام محمّد باقر (علیه السلام) فرمودند: رسول الله (صلی الله علیه و آله) فرمود: خوشا بحال کسی که قیام کنندۀ اهل بیت مرا درک کند ، در حالیکه قبل از قیامش در زمان غیبت او به او اقتداء کرده باشد و دوستان او را دوست بدارد و با دشمنانش دشمن باشد ، چنین کسی از رفقای من و دوستان من و گرامی‌ترین مردم بر من در روز قیامت هستند!
منبع:
کمال الدین و تمام النعمة: جلد ۱ ، صفحه ۲۸۶.

۲)- ابی بصیر عَنْ أَبِی عَبْداللَّهِ (علیه السلام): أَنَّهُ قَال مَنْ سُرَّ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ کَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَکَهُ فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِیئاً لَکُمْ أَیَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَةُ.
امام صادق (علیه السلام) فرمودند: کسی که دوست دارد از اصحاب قائم (صلواة الله علیه) باشد ، باید منتظر باشد و در حالیکه منتظر است ، به.ورع و محاسن اخلاق عمل نماید ، پس اگر از دنیا رفت و قائم (عجل الله فرجه) بعد از او قیام نمود ، برای او اَجر کسی است که آنحضرت (علیه السلام) را درک کرده است ، پس جدیّت کنید و منتظر باشيد ، گوارای شما باد ای گروه مورد رحمت واقع شده!
منبع:
الغیبة ، شیخ نعمانی: صفحه ۲۰۰.

۳)- أَبِی بصِیر قال: قال أَبُو عبداللَّهِ (علیه السلام): لِیُعِدَّنَّ أَحَدُکُمْ لِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً فَإِنَّ اللَّهَ إِذَا عَلِمَ ذَلِکَ مِنْ نِیَّتِهِ رَجَوْتُ لِأَنْ یُنْسِئَ فِی عُمُرِهِ حَتَّی یُدْرِکَهُ وَ یَکُونَ مِنْ أَعْوَانِهِ وَ أَنْصَارِه.
ابوبصیر می‌گوید: امام صادق (علیه السلام) فرمودند: حتماً حتماً هر از کدام شما چیزی برای خروج قائم (عجل الله فرجه) #آماده کند ، هر چند یک تیر باشد ؛ پس همانا وقتی اللَّه این را از نیّت او بداند ، امیدوارم که در عمر او تأخیر بیاندازد تا اینکه آنحضرت را درک کند و از یاران و انصار او باشد!
منبع:
الغیبة ، شیخ نعمانی: ص ۲۲۰.

۴)- عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام): مَنْ قَالَ بَعْدَ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَ بَعْدَ صَلَاةِ الظُّهْرِ "اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ" لَمْ یَمُتْ حَتَّی یُدْرِکَ الْقَائِمَ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله)
حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمود: کسی که بعد از "نماز صبح" و بعد از "نماز ظهر" بگوید:
"اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ" ،از دنیا نمی‌رود تا اینکه قائم آل محمد (صلی الله علیه و آله) را درک نماید!
منبع:
مصباح المتهجد: جلد ۱ ، صفحه ۳۶۸.

۵)- جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّد الصَّادِق (علیه السلام) ، أَنَّهُ قَالَ: مَنْ دَعَا إِلَی اللَّهِ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً بِهَذَا الْعَهْدِ کَانَ مِنْ أَنْصَارِ قَائِمِنَا فَإِنْ مَاتَ قَبْلَهُ أَخْرَجَهُ اللَّهُ تَعَالَی مِنْ قَبْرِهِ وَ أَعْطَاهُ بِکُلِّ کَلِمَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ وَ هُوَ هَذَا.
حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) فرمودند: هر کس چهل صباح این عهد را بخواند ، از انصار قائم ما (عجل الله فرجه) خواهد بود ، پس اگر قبل از آنحضرت از دنیا رفت ، اللَّه او را از قبرش خارج می‌کند و با هر کلمه‌ای هزار حسنه به او عطا می‌کند و هزار سيئه از او محو می‌کند.
سپس امام (علیه السلام) دعای مشهور به "دعای عهد" را ذکر نمودند ...
منبع:
المزار الکبیر: صفحه ۶۶۳.

۶)- جابر قَالَ سَمِعْتُ أَبَاجَعْفَرٍ (علیه السلام) يَقُولُ: مَنْ قَرَأَ الْمُسَبِّحَاتِ كُلَّهَا قَبْلَ أَنْ يَنَامَ لَمْ يَمُتْ حَتَّى يُدْرِكَ الْقَائِمَ وَ إِنْ مَاتَ كَانَ فِي جِوَارِ مُحَمَّدٍ
جابر گوید: شنیدم امام باقر (علیه السلام) فرمودند: کسی که سوره‌های مسبحات را قبل از خواب بخواند ، نمی‌میرد تا اینکه قائم (عجل الله فرجه) را درک نماید و اگر بمیرد ، در جوار محمد (صلی الله علیه و آله) می‌باشد!
منبع:
كافی: جلد ۲ ، صفحه ۶۲۰.

۷)- عَنْ أَبِي عَبْداللَّه (علیه السلام) قال: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ بَنِي إِسْرَائِيل فِي كُلِّ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ ، لَمْ يَمُتْ حَتَّى يُدْرِكَ الْقَائِمَ وَ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِهِ.
حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) فرمودند: کسی که #سوره_بنی_اسرائیل [سوره اسراء] را در هر شب جمعه قرائت نماید ، نمی‌میرد تا اینکه قائم (عجل الله فرجه) را درک کند و از اصحاب او باشد!
منبع:
ثواب الأعمال: صفحه ۱۳۳.

به چه سوره‌‌هائی مسبحات گفته می‌شود؟
۱)- عن جابر قَال سمِعْت أَبَا جَعْفَر (علیه السلام) يَقُولُ مَنْ قَرَأَ الْمُسَبِّحَاتِ كُلَّهَا قَبْلَ أَنْ يَنَامَ لَمْ يَمُتْ حَتَّى يُدْرِكَ الْقَائِمَ و إِنْ مَاتَ كَانَ في جِوَارِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله).
جابر گوید: شنیدم امام باقر (علیه السلام) می‌فرمود: کسی که همۀ مُسَبِّحَات را قبل از اینکه بخوابد ، قرائت نماید ، نمی‌میرد تا اینکه #قائم (صلواة الله علیه) را درک کند ، و اگر از دنیا رفت ، در جوار محمد (صلی الله علیه و آله) خواهد بود.
منابع:
كافی: جلد ۲ ، صفحه ۶۲۰.
ثواب الأعمال: صفحه ۱۴۶.

۲)- قال امیرالمؤمنین (علیه السلام) فی حدیث اربعمائه: إِذَا قَرَأْتُمْ مِنَ الْمُسَبِّحَاتِ الْأَخِیرَةِ فَقُولُوا «سُبْحَانَ اللَّهِ الْأَعْلَی».
حضرت امام امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در حدیث چهارصدگانه فرمودند: هر گاه سوره‌های مسبحات اواخر قرآن [یا مسبحات آخری که سوره اعلی است] را قرائت نمودید ، بگوئید: «سُبْحَانَ اللَّهِ الْأَعْلَی».
منبع:
خصال: صفحه ۶۲۹.

در روایات شیعه ، سوره‌های مسبحات معرفی نشده‌اند ، ولی در برخی از کتب لغت و جاهای دیگر آمده است که مسبحات به سوره‌هائی که در اوائل آنها تسبیح وجود دارد گفته می‌شود ، یا به سوره‌هائی که در اول آنها «سَبَّحَ» یا «یُسَبِّحُ» است و یا به سوره‌هائی که اول آنها «سَبَّحَ» یا «یُسَبِّحُ» یا «سَبِّحْ» آمده است ، مُسَبِّحَات گفته می‌شود که عبارتند از:
۱- سوره حديد: سَبَّحَ للّه مافي السموات والارض ...
۲- سوره صف: سَبَّحَ للّه مافي السماوات والارض ...
۳- سوره جمعه: يُسَبِّحُ للّه مافي السماوات‎والارض ...
۴- سوره تغابن: يُسَبِّحُ للّه مافي السماوات والارض ...
۵- سوره حشر: سَبَّحَ للّه مافي السماوات والارض ...

بر حسب تعریف دیگر ، این سوره هم اضافه می‌شود:
۶- سوره اعلی: سَبِّحْ بِاسم رَبِّکَ الأعلي

و بر حسب تعریف دیگری ، این سوره هم اضافه می‌شود:
۷- سوره الإسراء: سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَیٰ بِعَبْدِهِ...

آیا مسبحات ۵ سوره است یا ۶ سوره و یا ۷ سوره و یا غیر آن؟

اگر چه قول ۶ سوره که عبارت است از: سوره‌‌های حدید و صفّ و جمعه و حشر و تغابن و اعلی ، مشهورتر و مناسب‌تر است و نیز می‌توان بر حسب احتیاط هر هفت سوره را برای عمل به حدیثِ آن قرائت نمود ، اما این سؤالی است که بدست آوردن پاسخ دقیقِ آن ، هیچ راهی جز ظهور امام زمان (صلواة الله علیه) ندارد!

برای رسیدن سریعتر به پاسخ دقیق این سؤال ، دست بدعا می‌شویم و به روایت زیر عمل می‌کنیم:
۳)- عَبّاد مدائنی گوید: من در مدینه بر امام صادق (علیه السلام) وارد شدم ، هنگامیکه از نماز ظهر فارغ شده بود و دو دستش را بطرف آسمان بالا آورده بود و این دعا را می‌خواند:
أَیْ سَامِعَ کُلِّ صَوْتٍ أَیْ جَامِعَ کُلِّ فَوْتٍ أَیْ بَارِئَ کُلِّ نَفْسٍ بَعْدَ الْمَوْتِ أَیْ بَاعِثُ أَیْ وَارِثُ أَیْ سَیِّدَ السَّادَةِ أَیْ إِلَهَ الْآلِهَةِ أَیْ جَبَّارَ الْجَبَابِرَةِ أَیْ مَلِکَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ أَیْ رَبَّ الْأَرْبَابِ أَیْ مَلِکَ الْمُلُوکِ أَیْ بَطَّاشُ أَیْ ذَا الْبَطْشِ الشَّدِیدِ أَیْ فَعَّالًا لِمَا یُرِیدُ أَیْ مُحْصِیَ عَدَدِ الْأَنْفَاسِ وَ نَقْلِ الْأَقْدَامِ أَیْ مَنِ السِّرُّ عِنْدَهُ عَلَانِیَةٌ أَیْ مُبْدِئُ أَیْ مُعِیدُ أَسْأَلُکَ بِحَقِّکَ عَلَی خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ وَ بِحَقِّهِمُ الَّذِی أَوْجَبْتَ لَهُمْ عَلَی نَفْسِکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ أَنْ تَمُنَّ عَلَیَّ السَّاعَةَ بِفَکَاکِ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ أَنْجِزْ لِوَلِیِّکَ وَ ابْنِ نَبِیِّکَ الدَّاعِی إِلَیْکَ بِإِذْنِکَ وَ أَمِینِکَ فِی خَلْقِکَ وَ عَیْنِکَ فِی عِبَادِکَ وَ حُجَّتِکَ عَلَی خَلْقِکَ عَلَیْهِ صَلَوَاتُکَ وَ بَرَکَاتُکَ وَعْدَهُ اللَّهُمَّ أَیِّدْهُ بِنَصْرِکَ وَ انْصُرْ عَبْدَکَ وَ قَوِّ أَصْحَابَهُ وَ صَبِّرْهُمْ وَ افْتَحْ لَهُمْ مِنْ لَدُنْکَ سُلْطَاناً نَصِیراً وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ أَمْکِنْهُ مِنْ أَعْدَائِکَ وَ أَعْدَاءِ رَسُولِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
من گفتم: آیا اینطور نیست که شما برای خودتان دعا می‌کردید؟
فرمود:من برای "نور آل محمد" و جلو برندۀ آنها و انتقام گیرنده به امر خدا از دشمنان آنها دعا کردم!
گفتم: فدایت شوم ، خروج او کی خواهد بود؟
فرمود: وقتی که آن کسی که خلقت و أمر بدست اوست بخواهد!
گفتم: آیا نشانه‌ای برای او ، قبل از آن هست؟
فرمود: بله ، نشانه‌های مختلفی!
گفتم: مثلاً چیست؟
فرمود: خروج پرچمی از مشرق و پرچمی از مغرب و فتنه‌ای که اهل زوراء [تهران مرکز حکومت ایران] را فرا می‌گیرد و خروج مردی از فرزندان عمویم زید در یمن و به غارت رفتن پوشش بیت الله
منابع:
فلاح السائل: صفحه ۱۷۱.
بحارالانوار: جلد ۸۶ ، صفحه ۶۳.

شخص مُنْتَظِر ظهور باید چه ویژگی‌هائی داشته باشد؟

پاسخ:
به روایت جامع زیر در پاسخ سؤال فوق اکتفاء می‌کنیم:
عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام): أَنَّهُ قَالَ ذَاتَ یَوْمٍ أَ لَا أُخْبِرُکُمْ بِمَا لَا یَقْبَلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِهِ فَقُلْتُ بَلَی فَقَالَ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ الْإِقْرَارُ بِمَا أَمَرَ اللَّهُ وَ الْوَلَایَةُ لَنَا وَ الْبَرَائَةُ مِنْ أَعْدَائِنَا یَعْنِی أئمة [الْأَئِمَّةَ] خَاصَّةً وَ التَّسْلِیمُ لَهُمْ وَ الْوَرَعُ وَ الِاجْتِهَادُ وَ الطُّمَأْنِینَةُ وَ الِانْتِظَارُ لِلْقَائِمِ ثُمَّ قَالَ إِنَّ لَنَا دَوْلَةً یَجِیءُ اللَّهُ بِهَا إِذَا شَاءَ ثُمَّ قَالَ مَنْ سُرَّ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ کَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَکَهُ فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِیئاً لَکُمْ أَیَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَةُ.
ابوبصیر گوید : روزی امام صادق (صلواة اللَّه علیه) فرمود: آیا از آنچه که اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ جز با آن عملی را قبول نمی‌کند ، شما را خبر نکنم؟؟!
گفتم: بله!
فرمود: شهادت به اینکه هیچ شایسته پرستشی جز اللَّه نیست
و
اینکه محمد (صلی اللَّه علیه و آله) بنده و رسول اوست
و
اقرار به آنچه اللَّه دستور داده است
و
ولایت ما [تولّی]
و
بیزاری از دشمنان ما ائمه (علیهم السلام) [تبرّی] بطور خاصّ
و
تسلیم بودن به ائمه (علیهم السلام)
و
ورع [پرهیز از حرام و شبهه]
و
تلاش و کوشش در عمل و عبادت [اجتهاد]
و
طمأنینه [آرامش داشتن و پرهیز از هیجانات و انقلابات اجتماعی و ...]
و
انتظار قیام کنندۀ ما.
سپس فرمود: برای ما دولتی است که هر موقع که مشيت الهی قرار گیرد ، آن را می‌آورد!
سپس فرمود: کسی که خوشحال می‌شود که از اصحاب قائم (صلواة اللَّه علیه) باشد ، باید:
#منتظر_باشد
و
به ورع و محاسن اخلاق عمل نماید ، در حالیکه منتظر است!
پس
اگر چنین کسی از دنیا برود و قائم (علیه السلام) بعد از او قیام کند ، برای او مانند اَجر کسی که او را درک کرده است ، خواهد بود!
پس
جدیت کنید و منتظرباشید ، گوارای شما باد ای گروه مورد رحمت واقع شده!
منبع:
الغیبة ، شیخ نعمانی: صفحه ۱۴۷.

با تدبر و تفقه در اجزای روایت فوق ، به بخشی از مهمترین وظائف خود که در حال انتظار برای ما معین نموده‌اند واقف می‌شویم.

اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ