توقیع مهدوی - نامه حضرت ولیّ امر (عج) به جناب شیخ مفید

نامهء حضرت ولیّ امر ،  بقیة الله الاعظم ، امام زمان (عجل الله فرجه) خطاب به شیخ مفید.

این نامه در اوایل دوران غیبت کبری برای شیخ ابوعبدالله محمد بن محمد بن نعمان مفید (رحمة الله علیه) که از بزرگترین فقهای تاریخ شیعه بشمار می‌رود ، شرف صدور یافته است.

جالب توجّه است که آن حضرت در این نامه همان مقدار از غیبت [یعنی ۹۰ سال تا زمان شیخ مفید (رحمة الله علیه)] را تأخیر نام نهاده‌اند و برای بیدار شدن مردم از غفلت ، نکات تکان دهنده‌ای را تذکّر داده‌اند.
از آنجا که نامهء مزبور طولانی است ، به بخشی از آن اشاره می‌گردد:

"...اگر شیعیان ما - که خداوند متعال ایشان را به اطاعت خویش موفّق بدارد - با دلهای متحد و یکپارچه بر وفا به عهد و پیمان خویش اجتماع می کردند ، ملاقات ما از آنها به تأخیر نمی‌افتاد و سعادت دیدار و مشاهدهء با معرفت برای آنها حاصل می‌شد و زودتر از این به دیدار ما نایل می‌شدند. 
آن چیزی که ما را از آنان دور کرده (و باعث طولانی شدن غیبت شده) است ، گناهان و خطاهایی است که مرتکب می‌شوند و ما چنین انتظاری از آنان نداشتیم ..."
منبع:
بحارالانوار: ج ۵۳ ، ص ۱۷۶.

پی‌نوشت:
در این بخش نامه ، دو نکتهء مهم جلب توجّه می‌کند:
۱)- ناهمدلی در وفاداری نسبت به فرمانبرداری از امام زمان (علیه السلام).
۲)- مرتکب گناه شدن شیعیان.

تذکّر بسیار مهم:
در رأس همهء گناهان ، گناه عدم انجام وظیفه نسبت به آستان مقدّس امام عصر (عجل الله فرجه) است.