تقابل مجتهد بودن با محدّث بودن

محدّث باشید تا هدایت یابید
نه مجتهد باشید که ضلالت یابید

وَ قَالَ أَيَّتُهَا اَلْعِصَابَةُ اَلْحَافِظُ اَللَّهُ لَهُمْ أَمْرَهُمْ عَلَيْكُمْ بِآثَارِ رَسُولِ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) وَ سُنَّتِهِ وَ آثَارِ اَلْأَئِمَّةِ اَلْهُدَاةِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ رَسُولِ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) مِنْ بَعْدِهِ وَ سُنَّتِهِمْ فَإِنَّهُ مَنْ أَخَذَ بِذَلِكَ فَقَدِ اِهْتَدَى وَ مَنْ تَرَكَ ذَلِكَ وَ رَغِبَ عَنْهُ ضَلَّ لِأَنَّهُمْ هُمُ اَلَّذِينَ أَمَرَ اَللَّهُ بِطَاعَتِهِمْ وَ وَلاَيَتِهِمْ وَ قَدْ قَالَ أَبُونَا رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) اَلْمُدَاوَمَةُ عَلَى اَلْعَمَلِ فِي اِتِّبَاعِ اَلْآثَارِ وَ اَلسُّنَنِ وَ إِنْ قَلَّ أَرْضَى لِلَّهِ وَ أَنْفَعُ عِنْدَهُ فِي اَلْعَاقِبَةِ مِنَ اَلاِجْتِهَادِ فِي اَلْبِدَعِ وَ اِتِّبَاعِ اَلْأَهْوَاءِ أَلاَ إِنَّ اِتِّبَاعَ اَلْأَهْوَاءِ وَ اِتِّبَاعَ اَلْبِدَعِ بِغَيْرِ هُدًى مِنَ اَللَّهِ ضَلاَلٌ وَ كُلُّ ضَلاَلَةٍ بِدْعَةٌ وَ كُلُّ بِدْعَةٍ فِي اَلنَّارِ وَ لَنْ يُنَالَ شَيْءٌ مِنَ اَلْخَيْرِ عِنْدَ اَللَّهِ إِلاَّ بِطَاعَتِهِ وَ اَلصَّبْرِ وَ اَلرِّضَا لِأَنَّ اَلصَّبْرَ وَ اَلرِّضَا مِنْ طَاعَةِ اَللَّهِ‌
منبع:
کافی: جلد ۸ ، صفحه ۲.

حضرت مولانا امام جعفر صادق (علیه السّلام) فرمودند:
اى گروهى كه خداوند نگهبان كارشان هست [بعد از رسول الله (صلواة الله علیه و آله)] بر شما باد به آثار [احادیث] رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) و سنّت او و آثار [احادیث] ائمه هدایت‌گر [معصوم] از خاندان رسول الله و بر [پيروى از] سنّت ايشان
كه
هر كس به اینها [آثار و احادیث و سُنّت‌های اهلبیت (علیهم السّلام)] گروید و آنها را اخذ کرد ، هدایت يافت و هر كه آنها را ترک کرد و از آن كناره گرفت ، گمراه شد ؛ زيرا [محمّد و آل محمّد (صلواة الله عليهم أجمعين)] همان كسانى هستند كه خداوند به اطاعت و ولایت آنها دستور داده، و پدر بزرگوار ما رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: در نزد خدواند براى عاقبت [و آخر کار] ، مداومت بر عملی که در [محدودۀ] پیروی از آثار و سنّت‌ها باشد ، اگر چه اندك هم باشد ، مورد رضایت و بهتر است از اجتهاد كردن در بدعت‌ها [سنن نو پیداشده که سابقه و اساسی در دین نداشته و در تضادّ با آثار و آئین حق باشند] و پيروى كردن از هویٰ‌هاى نفسانى

آگاه باشيد كه بطور مسلّم پيروى كردن از هویٰ‌هاى نفسانى و متابعت كردن بدعتها بدون راهنمائى خدا [مانند قواعد منظّم و مَن درآوردیِ حوزه‌های جهلیه] گمراهى است و هر گمراهى بدعت است، و هر بدعتى در دوزخ است، و كسى هرگز بخيرى از جانب خدا نرسد ، جز بوسيلهء اطاعت و پیروی از خدا و بردبارى و خوشنود بودن'>بودن [به قضاء او] ؛ زيرا بردبارى و خوشنودى قسمتى از پيروى كردن و اطاعت خداوند است.