سفیر انتظار - Safir Entezar

در کمترین زمان ممکن پس از شهادت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) ، کودتای سقیفه شکل گرفت و خلیفۀ معرفی شده از جانب خدا که همۀ مسلمانان در غدیر خمّ با او بیعت کرده بودند ، خانه نشین شد و اسلام حقیقی نیز طرد گردید.در کمتر از ۲۵ سال ، آموزه‌های الهی و زحمات ۲۳ سالۀ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و بیعت غدیر بفراموشی سپرده شد و اسلام عثمانی یا همان اسلام اموی، در مقابل اسلام علوی شکل گرفت ؛ و توانست در یک دورۀ حساس نود ساله ، با کنار زدن علویان و دیگر رقیبان ، نه تنها یک امپراتوری عربی در پهنه وسیعی از ربع مسکون وقت ایجاد کند ، بلکه تلقی و تفسیر خاصّی از اسلام را هم در عمق ذهن امت اسلامی استقرار بخشد.دورۀ حکومت اموی ، از این جهت که نخستین قرن شکل گیری فرهنگ اسلامی است، بسیار مهم است و دیدگاه‌های امویان سخت در آن نفوذ دارد. البته همان زمان، جناحهای مخالف دیگری هم بجز شیعیان و علویان بودند که دربارۀ اسلام عثمانی ، تأمل داشته و آنرا نمی‌پذیرفتند. خوارج ، جناحی از قریش از پیروان خاصّ شیخین [رهبران کودتای سقیفه (لعنة الله علیهما)]، مانند جریان عبدالله بن زبیر (لعنة الله علیهما) ، و نیز جریانی وابسته به معتزله و مرجئه با رهبری ابوحنیفه (لعنة الله علیه) که مخالف امویان بودند، اما جریان غالب و اسلام فراگیر متعلق به امویان بود.اساس این دولت، غلبه دادن نگرش عربی و قبیله‌ای بر اسلام بود. آنها تلاش کردند دین را تفسیر عربی کنند و در اینکار موفق بودند.بنی امیه (لعنة الله علیهم) در ایجاد توازن میان قبایل عربی و بخشش به رؤسای برای تقسیم میان بدویان که درآمد چندانی هم نداشتند، تلاش می‌کردند و می‌کوشیدند تا با پولی که از بلاد می‌رسید ، دهن آنها را بندد. این تجربۀ معاویه (لعنة الله علیه) بود که ب, ...ادامه مطلب